Zawartość pracy
Rozdział drugi ma na celu przedstawienie teoretycznych podstaw obiektowości i algebry obiektowej. Omówione zostały podstawowe pojęcia obiektowości, takie jak: obiekt, identyfikator obiektu, tożsamość obiektu, klasa, atrybut, metoda, komunikat, hermetyzacja, hierarchia klas i dziedziczenie. W rozdziale tym porównane zostały różne definicje pojawiające się w literaturze. Dodatkowo przedstawiono wybrane pojęcia wykraczające poza model podstawowy, takie jak: polimorfizm, obiekty złożone oraz zarządzanie wersjami.
W związku z tym, iż nie istnieje jedna ogólnie przyjęta algebra obiektowa, w pracy skupiono się na propozycji algebry obiektowej określonej mianem AQUA. Jej autorami są dobrze znani na tym polu naukowcy, co pozwala uważać tę algebrę za w dużym stopniu reprezentatywną. W pracy przedstawiono składnię oraz podstawowe operatory algebry.
Kolejny rozdział omawia etapy w rozwoju baz danych. Przegląd rozpoczęto od najstarszych systemów przechowywania danych, działających w oparciu o przetwarzanie płaskich plików. Następnie przybliżono działanie baz danych opartych na hierarchicznym modelu danych, potem na modelu sieciowym CODASYL, aby wreszcie zaprezentować najpopularniejsze obecnie relacyjne bazy danych. Ostatecznie przedstawiono obiektowe bazy danych, będące tematem niniejszej pracy. Rozdział ten zawiera także prezentację systemów będących swoistym pomostem pomiędzy relacyjnymi a obiektowymi bazami danych, czyli obiektowo-relacyjnych baz danych. Zaprezentowane zostało także porównanie relacyjnych i obiektowych baz danych.
Następny rozdział zawiera prezentację standardów w zakresie obiektowych baz danych. Omówione zostały trzy najważniejsze obecnie standardy. Pierwszym z nich jest SQL:1999 (SQL3), rozwinięcie standardu relacyjnego języka SQL, efekt współpracy organizacji ANSI oraz ISO. Następnie omówiono propozycje standaryzacyjne ODMG (Object Database Management Group). Jest to grupa, której głównym celem jest opracowywanie standardów dla obiektowych baz danych, które to standardy bardzo często są implementowane w produktach komercyjnych. Ostatnim przedstawionym standardem jest JDO (Java Data Object). Jest to najnowsza propozycja, stworzona i promowana przez firmę Sun Microsystems, będąca interfejsem Javy do baz danych.
W kolejnym rozdziale przedstawione zostały rozszerzenia obiektowe wprowadzone w relacyjnych bazach danych: Oracle oraz PostgreSQL. Baza danych Oracle to bardzo zaawansowana i najbardziej ceniona baza na świecie. Natomiast PostgreSQL jest bardzo popularnym, niekomercyjnym systemem zarządzania bazą danych. Wprowadzone rozszerzenia pozwalają zaliczyć opisywane systemy do rodziny obiektowo-relacyjnych baz danych, jednakże ich rdzeń nadal stanowi model relacyjny.
Następny rozdział stanowi przegląd dostępnych obecnie na rynku najbardziej popularnych systemów obiektowych baz danych. Przedstawione zostały następujące produkty: ObjectStore, Objectivity/DB, Versant, FastObjects, GemStone/J, GemStone/S, Matisse, Jasmine, GOODS, Titanium, Orient oraz EyeDB. Przy każdym z tych produktów zaprezentowano jego historię, budowę, udostępniane usługi i możliwości zastosowań.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.